Planowane wytyczne rządowe dotyczące zmniejszenia wpływu polskiej energetyki na środowisko są ujęte w ministerialnym planie „Polityka energetyczna Polski do 2050 r.”. W tym dokumencie jednym z wymienionych kierunków rozwoju jest upowszechnienie stosowania odnawialnych źródeł energii, w tym biomasy. Popioły powstające ze spalania węgla kamiennego są od lat z powodzeniem wykorzystywane w technologii betonu. Popioły lotne ze spalonej biomasy są nowym i nierozpoznanym materiałem. Celem badań przedstawionych w artykule było porównanie wybranych właściwości zapraw z dodatkiem popiołu powstałego podczas spalania biomasy oraz popiołu pochodzącego ze spalania węgla. Zawartość popiołów w spoiwie wynosiła 20, 40 lub 60% jego masy. Wykonano badania konsystencji i gęstości świeżej zaprawy, wytrzymałości na ściskanie, wytrzymałości na rozciąganie, nasiąkliwości i gęstości stwardniałej zaprawy. Średnia różnica między wytrzymałościami na ściskanie próbek z dodatkiem popiołu lotnego z biomasy i popiołu lotnego z węgla o identycznym dozowaniu wynosiła 9%.