PROJEKTOWANIE ENERGOOSZCZĘDNE NA POZIOMIE
PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
- SZANSE I ZAGROŻENIA
Więcej
Ukryj
1 |
Uniwersytet Zielonogórski, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Data publikacji: 16-04-2019
BoZPE 2018;(2):95–102
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Omówiono wybrane zagadnienia planistyczne w kontekście problemu projektowania
energooszczędnego na terenach gmin wiejskich, będących w strefie wpływu
miasta centralnego. Transformacja funkcji obszarów wiejskich wywarła znaczący
wpływ na ich zagospodarowane w kontekście ekologicznym, ekonomicznym i społecznym.
Zakres tych zmian spowodował metamorfozę gmin wiejskich stykowych do
miasta centralnego. Jednak opracowania planistyczne nie tworzą sprzyjających podstaw
dla rozwoju energooszczędnego budownictwa mieszkaniowego i aktywizacji gospodarczej
na terenach wiejskich. Rozszerzanie się miasta centralnego na tereny
wiejskie zostało zintensyfikowane po reformach zapoczątkowanych w Polsce w 1989
roku. Struktura funkcjonalna obszarów mieszkaniowych gmin wiejskich charakteryzuje
się przewagą terenów zabudowy jednorodzinnej w różnej typologii. Natomiast
budynki wielorodzinne na terenach gmin intensywnie zurbanizowanych, stykowych
do miasta centralnego, są lokalizowane na terenach dobrze powiązanych
komunikacyjnie z miastem centralnym. Transformacja tych obszarów w bezpośredni
sposób oddziałuje na historycznie ukształtowane struktury przestrzenne i środowisko
przyrodnicze, którego bogactwo i biologiczna różnorodność zachęca potencjalnych
mieszkańców do osiedlania się na tych terenach. Opracowania planistyczne
na poziomie gmin, takie jak studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego, a szczególnie miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego,
nie tworzą planistycznych ani formalnoprawnych warunków obligatoryjnie preferujących
budownictwo energooszczędne. Brak odpowiednich zapisów planistycznych
nie tworzy podstaw dla zrównoważonego rozwoju terenów gmin wiejskich, będących
w strefie wpływu dużego miasta centralnego.